کتاب مزبور با موضوع نظریهپردازی در حوزۀ علوم انسانی و حاصل همایش متفکران سیاسی ایران معاصر است که همه به اتفاق آرا 100 درصدی (عین رأیگیریهای کیم ایل سونگ در کره شمالی) به نتیجۀ واحدی رسیدهاند. این یعنی همان چیزی که دانشگاهیان و محققان گروپ تینکینگ یا تفکر قبیله ای (group thinking) میگویند.
نویسندگان و بندگان خدا به جای کار پر درد سر استدلال مراسم قسامه (سوگند دست جمعی) برگزار کردهاند که: «به روح خود مونتسکیو قسم، نظریۀ تفکیک قوا ناقص و کاملاً ناروا و ناسزاست.»
به هر حال، قسم بهترین راه است؛ چون همه میدانیم اولین کسی که استدلال کرد شیطان بود و از دربار رانده شد.
باری، این عزیزان نویسنده (قسم خورنده) معتقدند که تفکیک قوا عامل تفرقه خواهد بود. ایشان بر اساس تحقیقات میدانی شواهد عدیده آوردهاند که: وقتی سه برادر رئیس سه قوه باشند، همه مردم لذت خواهند بُرد.
همچنین، ایشان پیشنهاد کردهاند که اگر تعداد برادران به سه نرسید، نفر سوم را از طریق فتوشاب تأمین نمایند.
ما نیز قبول داریم. به خصوص، اگر در میان ملتی (مثلا کره شمالی) برادرانی باشند که در کودکیشان برای بزرگان آبگوشت پُرآب سِرو کرده باشند، دیگر چه کاری است که بخواهیم با ورود افراد متفرقه به سیستم انتخابات وحدت قوا را برهم بزنیم؟؟؟؟؟؟ مگر اینجا مملکت هزار فامیل است که بگویند هر فامیل فقط یک نفر؟!!!.
دیگر گذشت آن زمانی که دو برادر دانشجو رئیس وزارت علوم و دانشگاه آزاد بودند!!!!!.... نمیدونم شاید هم نگذشته!!!!
به هر حال، به نظر می رسد (نه بنظر حقیر، بلکه بنظر از ما بهتران) عدم تفکیک قوا و اداره کرده آن توسط برادران سه گانه محاسنی دارد. برای همین، توصیه می شود و کرده اند که نظام انتخابات پارلمانی هرچه زودتر در مملکت تاسیس شود تا رئیس قوه مجریه هم با روسای قوای دیگر برادر و برابر گردد. یعنی نظام انتخاباتی سه برادران (از بین آن 5 برادران).
این اقدام ملوکانه محاسن فرهنگی هم خواهد داشت. زیرا، در آن صورت کتاب برادران کارامازوف یا کتاب سه تفنگدار هم مکررا تجدید چاپ خواهد شد.
***
با همه اینها، احتمال میرود که کتاب فعلی (به روح مونتسکیو قسم) را خود رئیس جمهور – قبل از وزیر ارشاد- ممیزی فرمایند. چون آلاکلنگ اعتدال در قوه مجریه به خطر افتاده است!!